Zijn we klaar voor deze toekomst?
Twee berichten trokken deze week mijn aandacht. Maar al combinerend dacht ik: wow, dit gebeurt gewoon. Op zichzelf zijn ze al interessant, maar samen geven ze een inkijkje in de toekomst die we nu aan het bouwen zijn.
De eerste: de spieren zijn er al
Het eerste verhaal was een artikel op Futurism over een opvallend kantelpunt: Amazon heeft inmiddels zowat evenveel robots als menselijke werknemers in z’n magazijnen (ongeveer 750.000) rondlopen. Laat dat even op je inwerken. We hebben het hier niet over een paar testmodellen, maar over een gemechaniseerde ploeg robots op gigantische schaal. Ze doen nu het repetitieve werk, het zwaardere tillen, sorteren van bestellingen. Deze ontwikkeling laat zien: de hardware, de fysieke aanwezigheid van robots, is allang geen toekomstfantasie meer. Het robotleger wordt al gebouwd.
Verhaal twee: de hersens krijgen gestalte
Het tweede bericht kwam van Google’s DeepMind, dat het Gemini Robotics-ER model introduceerde. Wat hier bijzonder is, is niet zozeer de robot zelf, maar hoe hij leert. Hij verbetert zichzelf door “wat als?”-vragen te stellen in gewoon Engels, en voert in gedachten simulaties uit om te ontdekken hoe hij een taak beter kan uitvoeren. Dat vind ik persoonlijk heel herkenbaar, zo leren wij mensen ook. Dit verhaal laat zien: het denkvermogen om robots aanpasbaar en redenerend te maken, is in aantocht.
Connecting the Dots: als spieren en hersens samenkomen
Hier begint voor mij dat echte stay amazed-gevoel. Deze twee verhalen laten zien hoe snel robotica en AI naar elkaar toe groeien. Wat gebeurt er als je die twee samenbrengt?
Beeld je in: robotverpleegkundigen die aan het bed zorg verlenen, patiënten monitoren, routinetaken uitvoeren, zelfs medicijnen toedienen. De vraag naar menselijke zorgverleners zou zomaar kunnen dalen. Robothulp bij operaties gebeurt al, en volledig autonome operaties zijn niet meer ondenkbaar.
Of neem automonteurs. Robots die diagnoses stellen, onderdelen bestellen en razendsnel reparaties uitvoeren. En hetzelfde geldt voor cabinepersoneel: robot-stewards die de service aan boord regelen. En ja, zelfs soldaten. De gedachte aan AI-gestuurde robots in gevechtssituaties, bijna The Terminator-achtig, dwingt ons serieus na te denken over waar we de grens trekken.
Van scherm naar lichaam: de opkomst van embodied AI
De grote verschuiving: AI verhuist van toetsenbord en scherm naar fysieke interactie in de echte wereld. En dat gaat sneller dan de meeste mensen denken. Dit is geen verre sciencefiction meer. De combinatie van fysieke kracht op grote schaal met mensachtig leervermogen gaat onze wereld fundamenteel veranderen.
De discussie gaat allang niet meer alleen over AI die “witte boorden”-banen bedreigt of robots die het “blauwe overall”-werk overnemen. Het gaat om de fusie van die twee tot een nieuw soort werknemer die beide werkvelden opschudt.
De dringende noodzaak van regulering
Deze ontwikkelingen roepen ook grote vragen op. Nu deze technologieën samenkomen, wordt AI alignment urgenter dan ooit. Als AI-systemen zelfstandig beslissingen nemen én fysieke handelingen uitvoeren, worden de risico’s reëel. Een chatbot die fout advies geeft is vervelend. Een robotverpleegkundige die verkeerde keuzes maakt, is van een andere orde.
Hoe zorgen we dat AI denkende robots veilig zijn? Wat als hun redenering ontspoort? Hoe houden we controle?
De Reality Check
Toch blijf ik ook gezond sceptisch. De huidige generatie AI maakt nog regelmatig fouten. LLM’s hallucineren, agents slaan op hol, systemen crashen zodra het echt ingewikkeld wordt. En de sector zit vol in een hype: juist de bedrijven die nu deze doorbraken claimen, hebben er het meest bij te winnen. Dus…
De vraag is alleen allang niet meer óf deze samensmelting komt. Dat gebeurt al. De echte vraag is: bouwen we de ethische kaders en veiligheidsmaatregelen snel genoeg mee? Zijn we klaar voor een wereld waarin denkende robots net zo normaal worden als smartphones?
Het is een toekomst die tegelijk razend spannend en best een beetje beangstigend is. Maar ondanks m’n zorgen voel ik vooral verwondering. We staan op het punt onze fysieke wereld te gaan delen met machines die kunnen denken en leren. Net als wij.
Waar past dit in het grotere geheel?
Als dit artikel je aan het denken zette: in The Big Picture Keynote van stay amazed every day nemen we je mee naar het grotere verhaal. We verbinden ontwikkelingen als AI en robotica met grotere systeemverschuivingen in werk, onderwijs en samenleving. Geen toekomstmuziek, maar inzichten die nu relevant zijn.
